ΡΙΨΑΣΠΙΣ: Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Έλληνας. Το όνομά του ήταν Ρίψασπις...

Ο Ρίψασπις ήταν ένας φιλήσυχος μικρομεσαίος πολίτης ο οποίος είχε γαλουχηθεί με τις αξίες της αγάπης προς την πατρίδα, της πίστης, της νοικοκυροσύνης, της σημασίας της μόρφωσης και της σκληρής δουλειάς. Ο Ρίψασπις προσπαθούσε πάντοτε να μην ενοχλεί τους άλλους, να μην τραβά την προσοχή και να αποδέχεται το δικαίωμα στην έκφραση όλων των απόψεων.

Καθώς μεγάλωνε, παρατηρούσε ολοένα και περισσότερο να υποχωρεί το σύστημα αξιών με το οποίο είχε γαλουχηθεί και ταυτόχρονα να γιγαντώνεται ένα πλαίσιο το οποίο αναγνώριζε την ηθική ανωτερότητα της Αριστεράς. Κι ο Ρίψασπις συνέχιζε να παρατηρεί, δίχως να απορεί για το αν υπήρχε κάποια ιδεολογική βάση στο αφήγημα αυτό. Κι ας είχε ακούσει για τις ασχήμιες που έπραξε και η πλευρά των ηθικά ανώτερων αριστερών στον εμφύλιο.

Και καθώς μεγάλωνε, ο Ρίψασπις παρατηρούσε οι ηθικά ανώτεροι να ανέρχονται σε θέσεις εξουσίας και σε υπουργικά πόστα. Και το δικό του σύστημα αξιών υποχωρούσε πια με γοργούς ρυθμούς. Και κάποια στιγμή ο Ρίψασπις παρατήρησε να γίνονται κυβέρνηση και εξουσία οι ηθικά ανώτεροι. Και παρότι έβλεπε τις αντιφάσεις των λόγων και των έργων τους, αφέθηκε να πιστέψει ότι ίσως η ηθική τους ανωτερότητα να ήταν αληθινή και ότι θα ωφελούσε τον τόπο.

Σιγά σιγά όμως άρχισε να βλέπει την ηθική ανωτερότητα να εξατμίζεται ως μύθος που ήταν και στη θέση της να εμφανίζονται η αλαζονεία, οι σκόπιμες πολιτικές ολικής αποδόμησης των αξιών του, οι συνειδητές στρατηγικές διαίρεσης και διχόνοιας του λαού και η εν κρυπτώ αδιάλειπτη προσπάθεια καθεστωτικής εδραίωσης.

Κι όταν για πρώτη φορά στη ζωή του βγήκε στο δρόμο να φωνάξει για την αποφασισμένη, ερήμην του λαού, εθνική προδοσία, άνοιξαν τα μάτια της ψυχής του για πρώτη φορά και κατάλαβε.

Κατάλαβε ότι όταν η αριστερή κυβέρνηση αγνοεί και αποσιωπά το γεγονός ότι 1,5 εκατομμύριο Ριψάσπιδων φώναξαν για την αλήθεια, αυτό σημαίνει ότι η δημοκρατία κινδυνεύει. Κατάλαβε ότι όταν η αστυνομία και τα ΜΜΕ διαστρεβλώνουν την αλήθεια, η ελευθερία του απειλείται. Κατάλαβε ότι όταν η εδαφική ακεραιότητα της χώρας του εκχωρείται, η ίδια η επιβίωσή του τίθεται εν αμφιβόλω.

Και το επόμενο πρωί ο Ρίψασπις ξύπνησε και έκανε το σταυρό του. Και κατάλαβε ότι μόνο με τη βοήθεια Του Θεού, με την αληθινή μετάνοια και τον αγώνα μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει. Μόνο με το να μιλάει πλέον ανοικτά για τον αριστερό φασισμό των ηθικά ανώτερων, μπορεί να υπάρξει ελπίδα. Μόνο με το να αποδομεί και να ξεμπροστιάζει αυτούς που συνειδητά αποδομούσαν τη δική του ταυτότητα για να τον εξαφανίσουν, μπορεί να συνεχίσει να λέγεται Έλληνας.

Υπογραφή
Ρίψασπις no more.-

αποκλειστικά στο iEpikaira

ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ...σχολιασμός